Ağzı dünden devrik leylik leylik heheylik
Viran ören her defası suyu değirmenine uğramayan
Her defası son defasına eskisine uyan sütliman
Biröncekinden herdemlik sapır supur dipnotik
Cızlayı hayat göstergesi
Dümdüzü işaret eden ölüm ayinlerinden amentüleyen
Ne kadar harab olursa hayat
O kadar zevkine düşkün sarhoşik naralarla inancı tescilli
Çıldırak haykırışların yapılmış kuklası, herdefası,
Her dört duvararası tangotik
Gardiyan girişli lafların arasında sıkışıp kalan
Tırnak ucu mihenginden mizanına
Kendi ağında tutuklu kurum kurum yüksek poz
Azıcık bu dünyalık diye kıvırttırıp
Çok ahretler gammazcısı hiçin
Yeryüzünde tanrıcılık oynaşımından menzil alan
Üfür üfür...
De hadi üfür...! Avurdun şişebildiği kadar
Yadı niyazı kirli soluğunda kopan tufanda
Kopyasına uygun
Sarhoş sallama poşetli dem gibi zıvan
Gönlü kara, gözü kin, tavrı ölük...
Paçasız sıyrılmış bir kından insanlığın üstüne üstüne
Sallanıp..
Yaşam becerisi bugüne yetmediğinden
Bu günü ısrarla düne sürüklemeye çalışan borazanın zırtı
Kral soytarısı sultan bülbülü...De...!
Ne diyeceksen..O yıkıldığın trafik,
Üfür üfür insan uyuşturan sarhoş ölçer alete çakılı
De ne diyeceksen zaten hali viranda bellisin...!
Hepi topu dünde biriktirdiği
Bir yığın küflü ve küfürlü kuyulaşmaların depoladığı
Pis ve pasaklı damardan
Çoktan mezarlığını bile terketmiş sonsuz bir arızanın
Hayaletinden züğürtlük zenginlik kotarıp
Bugünden bıkmışcasına
Geçmişe seslenen pasif ünlemli eeeeeeeey..!
Kimsen çık o dipten diyeceğin
Ağzından dökülen anlaşılmasızlıklardan belli
Kafasında işlemez
Ve bozuk bir saate zamanı hapsettiğini sanarak
Bütün akıp giden hayat nehirlerini
Gidiş yollarını köpük kusanlarla dinamitleyip
Yazık sen yıkmakla kalmadığın
İntikam zehrinden kurcaladığın çocuklarında
Senle o delik deşik köhnede senle bir...
Adamdan sayıp..içindeki yok insanı
Aynı çöplık kuyulara sürüklenecektir