İspinoz
Unut bildiğin tek türküyü
suyu kıskanmayı bırak
ateşi düşünmeyi
o sana aldırmıyor
Bak nasıl da duruluyor aşağılarda
bozbulanık akışan tepeler
damarları boyunca yaprakların
yeniden tırmanıyor basamakları
Bizler gibi mi gibi
bin pişman
evinin önünde yağmur
paçalarını çırpıyor bir iki
eşikte çiseliyor tozlu pabuçlar
çağrılsın istiyor içeriye
Peki, ya ağaç dedim
şuramdaki şu ağaç
bütün bunları nasıl unutsun
Dedi: Unutsun!
Hatırladıkça kafasını karıştırıyor toprak.