Hiç Böyle
Hiç böyle uzun uzun yaşamamıştım
Yüzyıllara bölmemiştim ömrümü,
Her anına köprüler kurarak
Hiç böyle uzanmamıştım derin kuyularına..
Hiç böyle benden ırak…
Hiç böyle uzun yaşamamıştım biliyor musun?
Kirpiklerine salıncaklar kurduğum geceler kurudu susuzluktan
Irmaklara bir hal oldu, yaprak vermiyor ağaçlar
Titrek ellerimde üşüyor sanki kalemim
Henüz bitiremedim senden sonra başlayan ağrılarımı
Sızılarımı dindiremedim
Bir avuç toprak gibi silemedim kokunu yanaklarımdan.
Sensizliğe direnemedim…
Hiç böyle uzun uzun yaşamamıştım seni biliyor musun?
Sonsuzluğun ellerine tutunup güldüğüm günler nerde kaldı?
Mezar soğukluğu taşıyor bakışlar şimdi
Şeytani çıkar bekleyişleri kuşatmış dilekleri
Daha dün uçurtmalar gibi susan kimdi
Denizlere su taşıyan avuçlarında?
Bu yağmur bekleyişlere yenik düştüm ben şimdi…
Yine de sevmek kadar aziz hatıralarım,
Geçip giden bir toz bulutu
Fırtınalara yaslanmış
Şimdi artık ben dolduracağım bu tabutu.
Bu toprağı örteceğim kefen diye üstüme
Ellerime tüneyeceğim minik bir kuş gibi
Seni yaşamayı bırakacağım neyleyeyim
Vaktim dolunca
Seninle olacağım
Çünkü…
Neyleyeyim…
Mayıs 2011