Tamam
Sonbaharı sorguya aldılar
Sonsuzluk eteklerinde uyukluyordu.
Madeni dostlukların parmak izlerine vardılar
Yokuş yukarı yuvarlandı umutlar hep.
Karanlık, bir çocuk gibi uyukluyordu…
Bilmek kadar zaruri
Ölmek kadar basit, zor,
Önce ruhumuzu çaldılar.
Çivi izleri var şimdi söylemlerinde
Ahlarında kahkaha lekeleri
Bir boşluk ki kocaman derinlerinde
Yurtları yurt değil
Dilleri lisana düşman
Bir sahte sevgiye yaslandılar,
Kalpleri şişman…
…
'Kahhar' ne demek anne?
Korku, sevda ne demek?
Sonra sen ve ben;
Kâinat?
Sevdayı anlat bana biraz anne!
Sonra topraktaki bu inat…
Ne?
Tamam, susuyorum.
(Mayıs 2007)