su kabardı, kalbimi ölümle mühürledim
deniz...âh, yazları kuşatan ezeli rüya!
her şey koptu kendinden, eridi lehim
bitik bir sahilde zamansız arya!
ruhum kalma! aşkları hüzne çevir
işte! su denen o eşsiz mucize!
belki mızıkanın sesine düğümlenir
bir çocuğun elinde terleyen dize
liman duruyor hâlâ, incelsin keder
kimin ölüsü suya ağır ağır indi?
ey korsan! şimdi köpükleri oku ve ürper;
o sahipsiz sandığın tören senindi!