solgun çocuklar uzun koşarlardı geceyi
ağlar gibi tutardın yağmurun ellerinden
sesin kanayan bir tarih olurdu sonra
bulutları tanırdık, ansızın suya düşen
ne zaman bir bulutu okşasak saydam,
nerede bir gökyüzü bulsak iğreti!
sustuğunu göğsünde ovup suya koyardın
terk etmek gibiydi biraz, burkulmuş bir kenti
camdan gülümseyişin batıp giderdi sessiz
gençliğimizin kaçak sularında incecik
ben bir karanfilden bakardım sana,
bir korsan ninnisiyle suları seyrederdik!