Din, bir susuzluk, sonsuza karşı duyulan özlem. Bilgi değil, aşk.
Aydın olmak için önce insan olmak lâzım. İnsan mukaddesi olandır. İnsan hırlaşmaz, konuşur, maruz kalmaz, seçer. Aydın kendi kafasıyla düşünen, kendi gönlüyle hisseden kişi.
Her aydınlığı yangın sanıp söndürmeye koşan zavallı insanlarım: karanlığa o kadar alışmışsınız ki yıldızlar bile rahatsız ediyor sizi!
Taşlar dinlemesini bilmeseler de susmasını bilirler. Sen taşların diş gıcırdattığı, uluduğu, yılışık kahkahalar attığı, homurdandığı bir ülkede yaşıyorsun.
Okumak, iki ruh arasında âşıkane bir mülâkattır.
Aşk bir teslimiyettir, bir eriyiştir. Yeniden doğmak için uyanıştır. Aşkın bütün sırrı iki kelimede: varlığından soyunmak.
Güneş ülkeleri aydınlatır, sözler milleti.
Havarilerini yaratamayan isa'nın yeri tımarhanedir, tarih değil.
Tefekkür vuzuhla başlar,kurtuluş şuurla.
Her toplum bir kitaba dayanır: ramayana, neşideler neşidesi veya kur’an: senin kitabın hangisi?