Bu da benim yeteneğim olmasanda severim seni hatta ayrılırım senden, haberin olmaz.

Yalnızca yağmur yağdığında seviyorum bu şehrin insanlarını; herkesin yüzü ıslak, başları eğik, herkes benim hep olduğum gibi.

Terk edilirken görüşürüz kelimesi kadar acıtan birşey yoktur hayatta. Öldürdüğü yetmezmiş gibi, bir de umut verir adeta.

Kaç sitem, kaç boşvermişlik indiriyorum yüreğime. Öyle çok konusacaktim ki, anla ne kadar sustum işte.

En çok da kendimden özür dilerim. Çünkü bana çok yanlış yaptım.

Konuştuğun kadar şerefli olsaydı hislerin ; şerefini iki paralık etmezdi seçimlerin!

O kadar yoruldum ki artık hayattan. Yoldan geçen bir taksiyi çevirip, uzaklaşan hayallerimi takip et diyesim var.

Bana kötü sözler söyleme. İyiliğin kalsın aklımda. Bağırma bana. Ben seni duyamam şimdi. Kavga edemezsin ki artık benimle. Ben sana sadece 'susarım' artık.

Senin de duyman gerekenleri, sana söylemek içimden gelmiyor. Seni affetmiyorum, konuşmuyorum ve merak edersen, bil. Seni seviyorum.

Saçlarından ödünç ver. Dört bahar geçti. Çiçek kokusu öpmedim. Çok oldu mutluluktan vazgeçeli. Gülüşünden ver ömrümden al.