Başkaları için yaşama çekiç vurdun.
Sakalında acının vergisi�
�Küçük adam� dediler sana
Büyüktün karanlığı yırtacak kadar büyük
Derken ziyan oldu
Emek, iş kokan ekmeğin
Hükmün öfkeneydi bir tek!
Geceler gözlerin kadar derindi
Geceye ağırdı soluduğun hava�
Neden, Nasıl, dokundu yıldızlar sana?
Kurşun muydu, soluğunu kesen?
Gülüşüne &aşiti& der analar
Gülüşün ölüme yakışmaz
Gitmemelisin anaları ağlatmamalısın
Gidişinde ağlar bu şehir�.