Ben en başındayım ama,
Biliyorum bitti bitecek ömür
Gün doğumunun kızılında
Sersem bir öfkeyim
Ayrılık ve hasret açar bağrımda
Tetiği çektim çekeceğim
Namluda gencecik bir gülüş�
O gülüşün ardındaki yüzler�
Taşları kurşun yapan
Kirli burunlu, gözleri yaştan delinmiş
Şahin bakışlı,
Yumruğunu kanata kanata dövüşen çocuklar.
O sonsuzluğu muş ovasında ilk defa gördüm
Dokundum geç oldu ama dokundum
Esir olmak neymiş gördüm sonsuzlukta�
______Soysuzluktur heybemdeki barışı kirleten! ________
Aman ha dokunmayın bu yaraya
Öldüm öleceğim soysuzluk elinde.
Ben en başındayım ama,
Bitsin ömür!
Ziyan olmasın uzak yolcular
Karanfiller öfkeyle büyüyemez
Elimde bizim sokağın taşları
Namluda Muş Ovası�.
Fırlatacağım yüreğimdeki özlemleri
Sonra yolları kar işgal etmemişse Norşin�
Gittim ha gideceğim.
Bağrımdaki hasreti kopardım artık
Elim kanıyor�
Ses vuruyor soğuk vuruyor nefesime.
Güvercinden çok karganın yaşadığı kentlere alışamadım.
Yaramda kangren uzak yolculara sözüm var
Ama sonumuz tasarlanmış
Namluda kör karanlıkta bir halk�