Oturup ağladım,yalnız başıma sensiz,
ne sesini duydum,ne ellerin uzandı ellerime
yürüdüm yenikapı sahillerinde duymadı deniz,
ne dalgalar vurdu kıyıya,ne su sıçrattı üzerime.
Seni gördüm denizin bittiği yerde sen görmedin
oturuyorken deniz kıyısında,öylece üzgün.
Eskilerden kalma bir sancıydı kalbimde sevgin
denizin kıyısında bir karaltıyım,sadece bugün.
Beynimde uğuldadı,gazinolardan yükselen şarkılar
herkes gülüyordu benden gayri,kahkahalarla
beni anlatıyordu sanki bütün mısralar
ışıkların içinde ben başbaşaydım karanlıkla.
Haykırdım dalgalara,dedim:alın beni artık
çekildiler geriye geriye,dedim nereye bensiz.
Dediler kıyamayız,böylesi sevgiye;yazık
sevgiler yaşamalıdır kalsa da karşılıksız.