Ölü mehtaplarda yıkandım vurgunla,
Bakmadım ipte duran sabah alacasına!
Mahrem yerlerini yokladım, tüm şiirler boyunca...
Hiç bilinmedik ara sokaklarda,
Çocuktum sanki bir ara.
Yalnız hicazlarda çınladım hırçınca,
Aramadım bir ayrılığın sesini kaldırımlarda!
Yollarda salındım çocuk sevdamla...
Hiç duyulmamış geveze suskunluğumla,
Çocuktum sanki bir ara.
Tekil şebnemlerde tohumlaştım gururla,
Dalga perilerini bulmadım sızlandığım anda!
Bekareti yitirilen denizlerle yandım...
Hiç koklanmamış hüznün kucağında,
Çocuktum sanki bir ara.
Kaygan cümlelerde kuytulaştım cesurca,
Bir şehir tuhaflaştı kelime arası boşluklarda!
Hazanı bilen bir dilde, ömrüm olgunlaştı...
Hiç söylenmemiş vedanın sol yanında,
Çocuktum sanki bir ara.