Şimdiki bebeler defter kullanmasını bilmiyorlar. Kapı çalınır. Kucaklarında
bir kaç sayfası karalanmış defterler. Yazar amcaaa sana defter getirdik demelerine bayıldığım anlardır. Yazar amcaaa kompozisyon yazar mısın?
Oğlum öğretmenin çakozlar...Yok yav nerden çakozlayacak. Sen de bizim
dilimizden yaz...Yazar amcaaa öğretmenimiz anladı....
Yazmak!
Kaybettiğim Dolma Kalemimi arama çabalarımdır hâlâ.
Yazmak!
Eski kitapların arasından çıkan notlardır. Resimlerdir. Kartpostallardır tren otobüs biletleridir solgun...
Yazmak!
Hiç bir zaman benim kitaplığım demediğindir. O karman çorman yığılan
kitapları herkesle paylaşmandır.
Yazmak!
Bir kitaplığın önünde cakalı bir fotoğraf çektirip poz vermemektir...O kitaplar genelde bomboştur...