Hayat bu olmalı
Gerçeklerin yüzüne
En acıtacak şekildeçarpılması
Ve hiçbir kaçış olmaması
Herkes içinde bir şiddet var herhalde
Bir acımasızlık, bir vurdumduymazlık
Sevmek bir suç sanırım
Birinin duygularıyla oynamak
Ve ona kendi zaaflarıyla sahip olmak ise
Erkekliğin kuralı olarak benimsenmiş
Değer verdiğim zaman cezasını alıyorum
Değer vermeyenler ise büyük ödülü
Kendi doğrularımdan şaşmayacağım
Daha ne kadar canım acıyacak
Daha ne kadar kalbim krılacak
Daha ne kadar kalbimi kıracaksın bilsem de
Acımı çekmeye razıyım
Bana laik gördüğün bu olsa da
Elbet bir bildiğin vardır diye düşünüyorum
İçinde bir kin varsa ve intikamını benden alsan da
Ve sana bir kez daha tesekkur ediyorum
Beni kendinden uzaklaştırmayı başardığın için
Hislerimi hiç sayıp toplayamadın kalbimi parçaladığın için
Sana hiç kızgın değilim, kırılmadım
Sadece hayal kırıklığına uğradım
Bilmiyorum seni yanlış mı tanıdım?
Sen böyle biri olmamalıydın
Herşeyden önce benim için insan olarak vardın
Ve öyle değerliydin ki
Bana keşke olmaz deseydin, doğruları söyleseydin
Ama yanılgımı yüzüme böylesine kırıcı bir şekilde
Suçlu olduğumu hissettirerek vurmasaydın
Ne olursa olsun şunu bil ki
Sen benim tanıdığım
O canayakın ve hayat dolu
O sıcacık gülüşünle hayat veren
O tatlı kız olarak kalacaksın
Senden özür diliyorum
Sana karşı yanlış yaptıysam
Ama elimde değildi senden hoşlanmak
Unutmak da elimde mi onu da bilmiyorum
Bu bir suçsa ben cezamı yeterince aldım
Ve senin için pek bir şey ifade etmese de
Acı çekmeye devam edeceğim sanırım
Ozan Oğuz