Kaybolmuştu kız
Tam yolunu bulmuşken
Tam ihtiyacı olan sevgiyi almışken
Hep yanında olacak biri varken
Korktugunda elini tutabilecek
Onu sevgisiyle koruyabilecek
O da severken deli gibi
Tek yapacağı sadık olmaktı
Onun sevgisini hak etmek için
Ama o içindeki kaybolmuşluk
Onu farklı yollara saptırdı
Sevgilisinin onu aldatacağını düşündü
Onu sevmeyeceğini, bir gün biteceğini
Ve kendisi bitişi hazırladı
Unutabileceğini düşündü
Hazır olmadığını bu aşka
Farklı heyecanlar, farklı insanlar
Hepsini denedi
Ama onu çok seviyordu
Yaptığı hataları birer birer affetti sevgilisi
Ama o hata yapmaktan hiç vazgeçmedi
Gölgeleri aşamadı, yenik düştü korkularına
Gerçekleri göremedi, gerçek sevgiyi
Bunun sonu ayrılıktı
Bu kadar hatanın içinde
Bir bitiş vardı
Acılar bekliyordu onu
O da affedilmeyi bekliyordu
Ama bitmek bilmeyen yanlışları
Bu sonu kaçınılmaz yapmıştı
Madem her şey onun için öylesine yanlış olacaktı
Öyleyse neden anlattı ona sevgilisi
Bulunmaz olduğunu
Neden her defasında söyledi onu sevdiğini
Kaçtığı tek o değildi ki, aynı zamanda kendisiydi
Hiç neye dönüştüğünü fark etmemiş miydi?
Sevgilisi onu düşündüğünde
Bütün o hüzün ve yıllar akıp gidiyordu üzerinden
Hayallerle örülü bir dünya kuruyordu kendine
Her karışına onu sığdırıyordu
Ama o hiç düşünmemişti ki
Gözlerinin çeliğine bakarken
Ona kılavuzluk eden sevgilisinin
Gözlerinde ki o ışığı kaybedeceğini…