Sensizim bu sabah
Güneşin doğuşunda
Eski gezintilerimizdeki gibi
Martılar dizilmiş
Deniz kenarında
Onlar sessiz, ben sessiz
İlk vapurun seferine dek
Senin sesin var kulaklarımda
Ve mutsuzum sen gittin gideli
Elimden bir şey gelmedi
Seni ateşe atmalarına da
Gönlüm el vermedi
Umudum vardı bir gün
Seni bulurum diye
Ama o da tükenmek üzere
Sen yoksun ya; ben de yokum
Kayboldum özlemlerinde
Yaşadığın yere bakıyorum
Yoksun şimdi orada
Öyle boş geliyor ki orası bana
Seni hayal ediyorum
Saatlerce süren gezintilerimizi
Tek taraflı sohbetlerimizi
Orada geçirdiğimiz saatlerimizi
Oynadığımız oyunları
O masum bakışlarını
Ve şımarık hareketlerini
Böyle mi olması gerekirdi
Yalnızım bu şehirde geceleri
Bir tek yanan sokak lambaları
Esen rüzgar, sallanan ağaçlar
Duruyor yerli yerinde
Vicdanım sızlıyor,
Onların sızlamasada
Kulaklarımda yankılanıyor sesin
Ve aklımda hayalin…
Ozan Oğuz