Çaba sarfettiğimi görmüyor musun?
Döktüğüm onca gözyaşı senin içinken
Ay ışığına bakıp ağlarken
Gözlerinde güneş ışığı olan sen
Şimdi bütün ışığımı kapattın gidişinle
Soğuk geceleri bıraktın geriye
Ve güneşe hasret kaldım
Göremez oldum
Gözyaşlarımın buğusunda.
Özlemim bulutsuzluğa;
Özlemim sana
Kararıyor ve durmuyor
Hayat yavaş yavaş soluyor
Karanlığın yavaş soluduğu zamanlarda bile
Azalmıyor acı içimde
Gözlerimi dikmişim yola
Bekleyişim belki dönersin diye
Çaba sarfettiğimi görmüyor musun?
Döktüğüm onca gözyaşı senin içinken
Dönemez misin bana?
İçimde hala bir sen varken