Uyku tutmadı yine
Rüzgarın uğultusuyla kalktım
Geçtim klavyenin başına
Ve yine yazmaya başladım
Gecenin dördünde
Uğultular yükselirken,
Pencerenin kenarında
Ne yazsam diye düşünürken
Sen varsın aklımda
Farkındayım günler
Penceremden kayıp gidiyor
Sevebilmek istiyorum seni
Ama korkuyorum
Benim olmayacaksın diye
Ya bir rüzgar seni alıp götürse
Sanki benimle konuşuyor asi rüzgarlar
Uğultular ürpertiyor içimi
Belki de kopacak fırtınalar.
Bu bir uyarı sanki
Ama sen varsın
doğacak güneşi beklemem için bir sebep
Sen bir iste yeter ki
Ben de var fırtınaya karşı kürek çekecek cesaret