Daha başlamadan bitecek belki de herşey
Hiç istemesemde
Hiçbir şey zorla olamaz
Yalvarmak yakarmak bana göre değil
Bu acıyı daha önce çok çektim
Ayrılık zamanı geldiğinde
Ama bu farklı
Sevemeden bırakmak zorunda kalmak
Daha da çok acıtıyor canımı
Belki de hiç ayrılmayacağım
Zaman gösterecek olup olmayacağını
Yaşanmamışlığın verdiği acı
İçimde büyüyor
Ve içimden bir haykırış yükseliyor
Seni asla ama asla bırakmayacağım diye
Ama bu ses dinene kadar
Başka hiçbir ses yükselmeyecek
Eğer bozulmazsa sessizlik.
Bir anda şaşırtsan beni
Gitme demek gibi tam yola çıkmaya hazırlanırken
Sessiz bir veda içimi parçalarken
Bir ses yükselmesi ve her şeyin yeniden başlaması
Umudun tükendiği yerde gerçekleşen bir mucize gibi
Ama böyle giderse, hiç umut vermezsen bana
Geçmişle yüzleşmenden kurtulamıyorsan
Geleceğin beyaz ışıklarını göremiyorsan
Dünün kederleri bu ışığı örtüyorsa
Biraz daha zaman diyorsan
Zamanın acıdan başka bir şey getirmediğini bilsende
Zamanın acıları kolay kolay silemediğini
Bilmemezlikten gelsende
Ve geçmişle yaşamayı sürdürceksen
Bana yol gözüktü demek oluyor bu
Ama bir türlü gidemiyorum
Umudumu kaybetmediğim sürece buradayım
Bunu biliyorum en azından
Bilmek istediğim tek şey
Bana karşı bir şey hissedip hissetmediğin
Bunu bilmeme izin verirsen
İşte o zaman her şey çözülür
Gitmem gerekiyorsa giderim
Kal dersen kalırım
Sen nasıl istersen öyle olur
Sen nasıl mutlu olacaksan
Ben öyle yaşarım
Bana kalan acılar olsa da
Mutluluk olsa da
Yaşamaya devam ederim
Ama sen mutlu olursan
Herşey daha güzel olur...
Ozan Oğuz