Hayal kurarken
Her yeri kaplamıştı mavi
Gözlerimi gölgelendirsende
Görebililiyordum seni
Orada gölgeye saklanmış uzanıyordun
Bu da oyununun bir parçasıydı
Bulanık aklının yarattığı
Ve gözlerinin yeşilinde güneşi saklıyordun
Gece olduğunda ay ışığına bakıp ağlıyordun
Ve hayal bitti
Ben ruhumun sarhoşluğunda
Umutla umutsuzluk arasında gidip gelirken
Mavi gökyüzüne bakarken acıyla
Elimde son kalan şeyi de yitiriyorum
Ve yaşadıkça tükeniyorum
Sen is gülüyorsun…
Hüzünler dalga dalga gelirken
Vururken üzerime,
Nefes bile aldırmazken
Gölgelerinin ardında kaybolmuşum
Sen umursamıyorsun
Ben ise ölüyorum…
Ozan Oğuz