Hayalimde eski bir zamanın mutlulukları
Ne kadar uzak geliyor bir bilsen
Zamanın sıkışıp kaldığı
Bir türlü geçmek bilmediği
Yaşamanın zor olduğu bir andayım
Üzerimden çığlıklar geçtiği
Kara bulutların ise dağılmak bilmediği
Güneşin bir türlü açamadığı
Bir zamandayım
Saatler sana gelip seni geçiyor
Tek gelip geçmeyen sensin
Ve günler sensiz geçiyor
Sensizlik içimde
Hiç geçmeyecekmiş gibi
Rüyamda dudaklarının kıpırdadığını görüyorum
Ama duyamıyorum
Sadece rüzgarın sesi
Duyabilsem keşke basit gerçekleri
Rüyamda
Denizin dalgalarına kapılıp gidiyorsun.
Giden geminin dumanı gibi ufukta
Sen de yavaş yavaş kayboluyorrsun,
Ve ben de dalgalarla boğuşuyorum
Sana ulaşabilmek için çırpınıyorum
Ama boğuluyorum ve karaya vuruyorum
Gözlerimi açtığımda ise
Etrafımda kimse olmuyor
Sadece sessizlik
Ve sadece sensizlik
Çocukluk hayallerim gibi
Yitip gidiyorsun
Anlatmak istiyorum ama
Anlıyor musun bilmem
Sensizliğim benim için
Ne kadar zor olduğunu
Sevgiye muhtaçken kırıklıklarıyla kalbimin
Dünyada tek başına kalmak gibi olduğunu.
Bir rüya bile anlatabiliyorken bana
Yaşatabiliyorken acısını
Senin gözlerinde görebilsem keşke o sevgiyi
Yakabilsem keşke mutluğu sende
Ufuk çizgisinde kaybolup giden hüzünler olsa
Ve yeni doğan gün bir son olsa sensizliğe
Ozan Oğuz