Umudun terkedişi
Günler geçerken birbiri ardına
Sessizlikte kaybediyorum hırsımı
İçimde çılgınca yanan ateşler diniyor
Beni alıkoyuyor benliğimden
İdare ediyorum bir arada kalanlarla
Parça parça olmuş kalbimden,
Ve bir şiir olup akıyor mısralara
Hüzünlerimin doruğunda
Gerçekliğin gizliliği
Bu acıyı uzattıkça uzatıyor
Ve yenilerini katıyor üzerine
Ve umut beni terkediyor
Hep kanayan yaramı
Tek dindirebilecek olan umut.
Karanlıkta günlerim geçiyor
Ama bu acı kaybolmuyor
Zaman zaman karanlıktan kurtulsamda
Sadece uzuyor
Ve sebep oluyor ölümü kıskanmama