Unutmak ve sevmek
Unutursun elbet bir gün
Ne kadar acı çeksende
Bir gün diner çığlıklar içinde
Soğur kalbin, atışları durur
Bir volkan gibi tekrar alevlenmeyi bekler
O kahreden sessizlik biter
Ve yeniden biri çıkar karşına
Yeniden sevmeye başlarsın
Hesap edemezssin zamanı
Ama niye unutmak zorunda kalasın?
Onu da hesap edemezsin
Unutmak istemezsin
Niye unutasın ki
Ama mecbursundur
Böyle gerekir
Acılar biter, sende ki zararı kalır
Bilirsin ki bir daha kimseyi öyle sevemeyeceksindir
Anlarsın ki sende büyümüşsündür
Sen de görmen gerekenleri görmüşsündür
Defalarca ölüp sonra yeniden hayata dönmüşsündür
Her defasında yeni bir sayfa açarsın
Kalemi alıp eline yeni bir şiir yazarsın
Yeni bir başlangıç
Bir gün gelir hazırsındır
Yeniden sevmeye
Ama korkarsın
Ya yeniden unutmam gerekirse diye
Önüne bir engel koymaya çalışırsın
O da mantığındır
Ama kalbin tüm engelleri aşar
Ve yeniden göze alırsın
Unutmayı ve unutulmayı
Veya karşılık alamamayı
Ve kaderinin çizdiği yola gidersin
Bu yolda hep aynıdır
Herkes için
Ve bir daha hiçbir zaman eskisi gibi sevemeyeceksindir
Bunu bilirsin
Ve hayatını yaşarsın
Zevk alabildiğin kadar
Kendini aşık olduğuna inandırırsın
Bulutların üzerinde uçuyor zannedersin kendini
Ama sadece paraşütün açılmamıştır
Ve düşüşe geçersin
Bir gün bakmışssın herşey geride kalmış
Gitme vakti gelmiş dünyadan
Ve herşeyi bu vakit anlarsın
Sessiz sedasız bu vedadan
Sessizlik bozulmuştur
Manasızlık almıştır yerini
Sen alamamıştır istediğini hayattan
Ama o senden çok şey almıştır
Acı içinde bakarsın arkadan
Gözyaşı bile dökemezsin
Kuruyan göz pınarların şişer
Yanında kim varsa o anda
İşte o senin sevdiğindir
Onadır işte tek vedan