Patlamış mısır ağacında yiten kelebektir ilkyaz
Görünmez grafiğini çizer havaya
Çocukların kuş cıvıltısına ufalanır çığlıkları
Kumru dokuz defa öter
Uçan son kuştur akşam
Sıyrılıp utancından güne karşı
Gülünç vazgeçilmezliğini sürer sokak lambası
Kıvılcım kolaylığı belleğin yangınına
Taptaze bir aksiliktir ölüm
Yeşil yalnızlığında yabancılaşır
Avluda kadınların hiçlik yeşil akar gözbebeklerine
Başörtülü kadınlar ansızın ağırbaşlı
Hüzünleri bulaşıcı
Azalır
Dört duvar arasında harita sevinci
Döner gelirsin bir gün
Karikatür suratında bozgun ürpertisi
Aşınmış çıkmazların utancı sesinde
Tükendikçe başlamaya umudun kum saatinde
Bir gün dönersin
Ellerinle dertleşmeye