İnsanları gitse
Duvarları kalır evlerin
Yansıtan soğuran duvarlar
Tanıktır gülkurusu gençlik yılları
Evlerin belleği var
Belleği var evlerin
Ağaç gibi büyür eşyada gizlenir
Şu benden yaşlı makas ki ustam olur
Çekip gitsem habersiz sanırım dertlenir
Bir de pirinç fincan tabaklardan o tabak
Ne zaman gözüm değse anamın boynu bükük
Çözülür hüznün çift sarmalı