Parşömene saklı kalan dar
Hançerin canı yüzdü
Çizgisine genişleyen alın ize muktedir
-masamda yok bir damla kan-
Bitince
Aşk
Aşk diyor insan
Unut gitsin
- adım hiç -
Parmaklarımda çekişgen hezimet
Bıraktığın kızıl kül çiçekleri
Kınından sıyrılmış minimal kıyının susuzluğu
Duygusunu yitirmiş uyk&usunda
- soğuk - buzul - ayaz -
Nefeste ölüm
Tuza dokunan
-ellerinde benin-
Dağıl!
İki göğüs kafesimin içine
Akan kan asil
Makbulü sedefli ışıltı
Nurundan ateşi kor kılan
Mahlasını almış Filiz
Engin tomurcuk
Dokun&duğum
Deniz'de senin
Gözlerimde yıkansın ay
Kirpiklere saplanır omurgası yırtık balık
-Hangi öd korkuyla kucaklaşmış ki-
Tenim ölümlüdür
-Ruhum senin-
Teyellerinden hicranı söküp
Hafızama yuvalanan arya
Tanrı sesini duydu uzaklardan
Çaldığın lir değil -kalp-
Ufkunda çağlayan rotatif susku
Yapışık bir baskı
Ne kadar da çok dokunmak istiyorum
Sana ıslak
Beklet!
Uzatsın yosundan saçlarını
Havanda
Uçurum
Döven
Ölüm kadar durgun
İçi sırra aksa gölden çok derya
Ömür seyrelti
Yükseklerde kuru rüzgâr damıtmış
Bulutlarda gölge
Tüter
Duman
Tırnaklarımda uzun
Sızlar zaman
Dudak payı bıraktığım hayat
İçimdeki
Dip
Diri bekliyor
Hala
Nerede kırılırsa kalbin
Harflerini de öldür
Gevenden çıkardığım kitre
Ağışa kapandı dil
Alkan yanarsa bil ki kandil
Gecenin hükmü serin
Üşürken bedenim
Gökleri aşındıran sıra kadem
Sarkan ateşin yanaklarında dağlanır zülfün
Eriyen gümüşte ilk yıldız parlar
Bir yüzü sen
Bir yüzü ben