Ben karanlığa özlem duyuyorum. Ölmek için dua ediyorum, gerçekten ölmek. Ve ölünce yaşarken tanıdığım insanlarla karşılaşacağımı bilsem ne yapardım bilemiyorum. Bu, korkunun ve kabusun son noktası olurdu. Annemle karşılaşacağımı ve her şeye en baştan başl

Senin Tanrın bir zamanlar sonsuz ihtimallerin şafağında dikilmiş olmalı. Ama yapa yapa bunu yaptı. Bana Tanrı'nın sevgisini istiyorsun diyorsun. İstemiyorum. Belki affedilmeyi istiyorumdur ama af dilenecek kimse yok. Ve geri dönüş de yok. İşleri yoluna ko

Daha karanlık olan resim her zaman doğru olanıdır. Dünya tarihini okuduğunda; bir kan, hırs ve aptallık efsanesi okursun. Bunun önemini inkar etmek imkânsızdır. Ama yine de bizler, geleceğin her nasılsa farklı olacağını hayal ederiz.

İnanç, inançsızlık gibi değildir. İnanıyorsan ve sonunda inanç kuyusunun kendisine ulaştıysan daha ilerisine bakmana gerek yoktur. Daha ilerisi yoktur. Ama inanmayanın sorunu var. Dünyayı çözmek için yola çıkmıştır. İşaret edebildiği, doğru olmayan her bi

Çevrende ışık var, ama sen sadece gölgeleri görüyorsun. Ve buna neden olan da sensin. Sensin! Gölge sensin!

Tek tutkusu, daha en başından var olduğunu inkar ettiği şeye durmadan hakaret etmek olan köy ateistinin iddialarından iğrenirim.

İnsanın kalbindeki ölüm korkusunu yok edersen, insan bir gün bile yaşayamaz.