Çocuk demek sizin bu hayatta arkanızda bıraktığınız varlık demek. Hayatı ancak böyle güzelleştirebilir anlamlı kılabilirsiniz.

Ben işimi en iyi şekilde yapıp, her karakterin hakkını vererek oynamaya çalışıyorum. Bundan da keyif alıyorum.

Kimi oyuncu “Ben tamamım” der ve üzerine bir şey eklemez. İnsanların almaya alışık olduğu şeyleri verir, bunun ekmeğini de yer. Kimisi de zor olanı yani yeteneğini hep bir basamak yukarı taşımayı seçer. İkinci yol emek ister. Ben zor yolu seçtim.

Hayatın daha çok dram tarafıyla karşı karşıyayız. Sanat bu anlamda hayatı biraz kolaylaştırmalı. Oyuncu olarak böyle bir sorumluluk hissediyorum ve yaptığım işlerde buna dikkat ediyorum.

İnsanın en doğru eleştirmeni kendisidir. İnsan kendindeki detayları en iyi kendi bilir.

Sokaktaki insanı sanatla daha çok buluşturmak gibi bir derdim var. Hem bireysel hem toplumsal çıkmazlarımızın sanatla çözüleceğine inanıyorum. Umarım bir gün bu konuda aklımdaki fikirleri hayata geçirebilirim.

Kendimi izlediğimde istiyorum ki; bir önceki yaptığım şey her neyse ondan bir adım ileride olsun.

Uyanık olmam, kendimi besleyen yerlerde olmam lazım ki aynılıktan kurtulayım.

Duyguların karşılıklı değilse efendi gibi çekilirsin.

İsterim ki her aile benimki gibi çocuklarını her zaman motive etsin, köreltmesin onları.