İmanın dört rüknü vardır: allah’a tevekkül etmek, allah’ın kazasına rıza göstermek, allah’ın emrine teslim olmak ve herşeyi allah’a havale etmek.

Adi insan kimdir? diye sorduklarında imam: sahip olduğu şey, kendisini allah’tan alıkoyan (gafil eden) kimsedir. Buyurdular.

Ailesini geçindirmek için rızık peşinde olan kimsenin mükafatı, allah yolunda cihad eden kimsenin mükafatından daha fazladır.

Öyle bir gün gelir ki, afiyet(rahatlık) on cüz’ olur. Dokuz cüz’ü insanlardan uzaklaşmakla ve bir cüz’ü de susmakla sağlanır.

Boş işler, boş sözleri gerektirir.

Susmak, hikmet kapılarından bir kapıdır. Susmak, boş yere konuşmamak, muhabbet kazandırdığı gibi her hayrın da kılavuzudur.

İman, farzları yerine getirmek, haramlardan kaçınmak, kalple allah’ı tanımak, dille ikrar etmek ve azalarla amel etmektir.

İlim olgunluk ve ilim, derin anlayışın nişanelerindendir. Susmak, hikmet kapılarından bir kapıdır. Susmak (boş yere konuşmamak) muhabbbet kazandırdığı gibi her hayrın da kılavuzudur.

Mü’min, kendisinde üç haslet olmadıkça mü’min olmaz; rabbinden bir sünnet, peygamber’inden bir sünnet ve imamından bir sünnet. Rabbinden olan sünnet, sırrı gizlemektir. Peygamber’inden olan sünnet, halkla iyi geçinmektir. İmamından olan sünnet de sıkıntı ve zorluklarda sabırlı olmaktır.

Hırs ve hasetten kaçının, çünkü geçmiş ümmetleri bu iki sıfat helak etmiştir; cimrilikten sakının; o mü’min ve hür insanda bulunmayan bir afettir ve imana aykırıdır.