Karanlık aydınlıktan, yalan doğrudan kaçar. Güneş yalnızda olsa etrafa ışık saçar. Üzülme doğruların kaderidir yalnızlık. Kargalar sürüyle kartallar yalnız uçar.

Susuyorum, aslında söyleyecek o kadar çok sözüm var ki ama anlatamıyorum kimseye korkuyorum işte daha çok yalnız kalırım diye.

Bu hayatta kimseye kendinden fazla değer verme yoksa kaybedersin ya da kendini mahvedersin kardeşim.

Bir gece kapını çalarsa yalnızlık, açma bırak dışarıda kalsın, hayat ne kadar zor ve acımasız olsa da hayatı öyle mutlu yaşa ki kapıdaki yalnızlık yalnızlığından utansın.

Her aya baktığında beni hatırla, yıldızlar gözlerine takılırsa gözlerine baktığımı sakin unutma, avuçlarına bir yaprak düşerse sakın bırakma akşam olup gün battığında ışıklar yanıp, ay çıktığında gözlerine uyku dolup taştığında benim de seni sevdiğimi ve özlediğimi sakın unutma…

Çocukken kendimi yalnız hissederdim; hala da öyle hissediyorum çünkü bazı şeyleri biliyorum ve bunları hiç bilmedikleri ya da bilmek istemedikleri anlaşılan insanlara bazı ip uçları vermeye çalışıyorum.

Kahvaltı hazırladım sana da gönderiyorum, umut dolu omlet, haşlanmış sevgi, bir dilim tutku, seni seviyorum reçeli ve birde yalnızlık demledim kaç şekerli olsun?

Asla unutmadım ve unutmayacağım! Bu kalp seni unutmak için sevmedi yalnız kalsam da hayalinle avunmasını da öğrendim ve şarkılara da yalnızlığımı öğrettim…

Bir çiçeğin açmak için sebepler bulduğu gibi, yaşama dair sebepler bulmak için yaşıyorum. Eğer bir gün gelirde yaşamak için bir sebep bulamazsam ölmek için bir sebep bulmuşum demektir yalnızlığın içinde.

Ne yıldızları istiyorum, gece yarılarıma. Ne güneşi istiyorum, karanlığıma. Çok değil bir tanem, sadece seni istiyorum, yalnızlığıma.