Baka kalırım giden geminin ardından;
atamam kendimi denize, dünya güzel;
serde erkeklik var, ağlayamam.

Dağ başındasın;
derdin günün hasretlik;
akşam olmuş,
güneş batmış,
içmeyipte ne halt edecekdin?

Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
her zaman güzel mi bu kadar,
bu eşya, bu pencere?
değil,
vallahi değil;
bir iş var bu işin içinde.

Sarhoş oldum da
seni hatırladım yine;
sol elim,
acemi elim,zavallı elim!

Neler yapmadık şu vatan için!
kimimiz öldük;
kimimiz nutuk söyledik.

Ne kadar severim o insanları!
o insanları ki, renkli, silik
dünyasında çıkartmaların
tavuklar, tavşanlar ve köpeklerle beraber
yaşayan insanlara benzer.