aşk gidiyor! damarlarıma vura vura
şimdi düşlerim batık bir gemi deryada
ayaza kesmiş yüreğimin sokakları
içimde birikmiş hüzünlerim üşüyor
hasret kılangıçlarla göç yollarında
kırılmış kanatlarından acı sızıyor
nasıl her deniz bir kıyıda tükeniyorsa
aşk öyle tükeniyor kalbimin uçurumlarında...
aşk gidiyor! yüreğimin çorak çöllerinden
şimdi ürkek kuşlar gibi kalbim üşüyor
sevdam akşam ayazlarında çırılçıplak
cesaretimin sustuğu yerde şakaklarım zonkluyor
kimbilir kaç hançer çekilmiş kınından,
kaç namlu daha çevrilmiş üzerime
kapkara gecelerin kara göğsünde
intiharlar celladım gibi pusuda bekliyor...
aşk gidiyor! içimdeki ormanı yaka yaka
şimdi buz gibi rüzgarlar alsın içimdeki ateşi
ıslak bir yorgan gibi bürüneyim ayaza
yağmur damlaları sen diye vursun cama
bu boş oda, bu demir ranza ağlarken;
en arabesk duygularla çığlık çığlığa
ben karanlığın koynunda dalayım
en yorgun, en derin, ebedi uykulara...