güller de soldu zamanla
yok oldu kurudu sevda çiçekleri
meğer zor günlere gebeymiş ayrılıklar
bitti...
hiç yaşanmamış gibi
bitmez sandığım o büyük sevdalar...
zamanı eski bir resim gibi tuttum
soğuk ellerimde...
yokluğun çiğ gibi düştü
her gece yüreğime
yorgun gözlerimde derin uyku..
büyür yalnızlığım bu zindan gecelerde
karanlığa gizlesem de ağladığımı
kan çanağı gözlerim ele veriyor
utanıp saklasam da gözyaşlarımı
içime süzülen her damlada
sancılarım yeniden başlıyor...
sustu yüreğimde söylenen şarkı
şimdi bir dağ büyümede içimde
duman duman
diz boyu karlı...
unuttuğum düşlerim kimbilir nerde
paslı bir hançer misali içimde zaman
ufukta yalnız ıslak bir hayal gibiyim
sevdam ağlıyor...
şimdi uzak tepelerde