ikimizi de yaralamıştı hayat
birimiz isyanın mısralarına vurgun
birimiz yuvasından ayrı gurbet kuşu
kırılmıştık paramparça olmuştuk
sen bana ben sana yapışıyorduk
eksik parçaları birbirimizle tamamlıyorduk
umutsuz yarınları maviye boyuyorduk...
dalgalanan denize hasretiz şu an
ve alev alev tırmanışlara
oysa; o yollardan birlikte geçmiştik
el ele yürek yüreğe sessizce
sabrımızın gözyaşlarını
istiridyelerin kabuğuna gizlemiştik...
paramparça bir aşktı yaşadığımız
mutluluğun olmadığını
ikimiz de iyi biliyorduk
yalnız çaba ve terkediliş vardı
yalnızlar rıhtımıydı kıyılarımız
yüzümüzde maskemiz
umutsuzluğumuzdu birbirimizden sakladığımız...
ikimiz de paramparçayız şu an
her şey aslına geri dönmekte
dayanamadık acıya beceremedik sevmeyi
birbirimizi terkettik kaçarcasına
tutkunun böylesi aşkın böylesi
şimdi terkedilmiş virane gibi
darmadağın paramparça ayaklar altında...