birazdan yağmur başlar
bardaktan boşanırcasına
damlalar tokat misali çarpar
ıslanmış yanaklarına
bilmediğn rüzgarların ıslığı dolar
bu karanlık, bu derin yalnızlığına...
ışıkları sönmüş yıldızların
bir gemi limanı terkediyor
uzak bir sevgiliden her ne kalmış sa;
yüklemiş ambarına, çıkıyor yola
yol gösteriyor ona bir deniz kızı
bütün yakamozları takmış saçlarına...
ıslak gözlerini elleriyle örterek
bilmediği bir karanlığı
dudağından öperek
yüzünü dönmüş esen rüzgara
peşinden ağlıyor su zambakları
hüzünleri çarpıyor, vuruyor kıyılara...
yanlış giden birşeymi vardı
senmi geciktin yoksa
bak! mavi mavi bir deniz çırpınıyor
martıların kanatlarında
son gülüşün uçmuş, gitmiş dudaklarından
tek çaren var çaresizliğin
düşsüz yanılgıların.amansız gururunla
son isyanınıda çek yüreğine
artık sen mumlar ada kahreden pişmalıklarınla...