hasretin keskin bir kokusu vardır
bilir misin?
hani genzini yakar,
damla damla düşer yüreğine
gün be gün eritir, parçalar ciğerlerini
kezzap misali...
nefes almak anlamını yitirir
uykuların bölünür,
ateşler içinde uyanırsın apansız
deli gibi çarpar yüreğin
en olmadık saatlerde hüzün çöker
buğulanır gözlerin
haykırmak istersin gecenin sessiliğine
sessiz bir çığlık olur sesin...
lanet edersin mesafelere
bir defa görebilmek için sevdiğini
günlerce, gecelerce yalın ayak yürürsün
gözyaşınla yıkanmış ıslak caddelerde
izlerini ararsın
ama; bulamazsın..
yollar çekilir ayaklarının altından
bir martı kanadına takılır ümitlerin
onsuz bu şehri yakmak geçer aklından...
hasretin kekremsi bir tadı vardır
bilir misin?
hani içtiğin acı bir ilaç gibi
çektiğin afyon gibi
damla damla dolaşır damarlarında
alışırsın, müptelası olursun
gün be gün eritir, öldürür seni
zehir misali...