Yüksek sınıfın devamı ancak başka sınıfların ezilmesi ve yıkılmasıyla mümkündür.
Yaşam acı veren bir yorgunluk haline gelince, ölüm sonsuz uykunun sakinliğine götürmek için hazırdır.
Belki de hiçbir şeyde gerçek yoktur; gerçeklikte gerçek yoktur.
Ölüm acı vermez; acı veren şey, yaşamdır.
Yeni bir cennet bulamadım ve artık eskisini de bulamıyorum.
Yaşama sevgi beslemeyen varlık, yok olma yoluna girmiş demektir.
Beni ben olduğum için istemiyorlar, çünkü ben, hâlâ istemedikleri eski benim.
Kendisinin hiç kimse, hiçbir şey olduğunu….
Büyük bir şey haline gelen o küçük şey üzerinde martin’in kafası karışmaya devam ediyordu.
Yaşam bir hata ve utanç!