Sana karşı artık duygularım yumuşak değil, sana karşı artık sözlerim sevgiyle dans etmiyor. Sen artık sadece yalansın benim için.
Kızgınlığım sana değil aşkım, seni seven kalbime.
Her şeyi kendine göre değil, her şeyi bize göre uyarla. Her şeyi kendin için değil, her şeyi ikimiz için iste.
Dost dediğin kırgın olsa da, her zaman dostun olandır.
Ne yürek kaldı sana verecek, ne de inancım kaldı seninle bu yolda gidebilecek. Kızgınlıklarım içimde kör oldu seni toprağa gömecek.
Kırıldıkça öğrenir insan boş vermeyi. Belki de bu yüzden sildim birçok şeyi.
Ne kadar dert varsa yıktın üzerime, vurdumduymaz gibisin bakmıyorsun bile! Ne bu kızgınlık bu öfke? İstemiyorsan güle güle!
Ümit ediyorum hala, belki bir gün gelir sen de acı çekersin, sen de seversin ve kaybedersin.
Buruk kalbim düzelmez bu sözlerinle asla! Sana ben inandım sevdim ama sen harcadın beni sevgi yolunda, dönme bana bir daha, hadi git yoluna…
Bir cefam var idi bin oldu, aktı gözüm yaşı sel oldu. Yaz baharım döndü kış oldu, sen benden gittin gideli…