Ben sana sevgi dolu umutlar besledim, sen hepsini görmemezlikten geldin. Şimdi sıra bende görmüyorum seni, kasma kendini boşuna.
Kimleri kaldırmadı ki bu yürek, kimleri üzmedi ki bu bilek ama senin bir sözünle dağıldı, seven bu koca erkek…
Tıpkı nar gibiyim, dışım tek parça ama içim paramparça. Bu yaptığını sakın unutma.
Dualarımla ümitlerime sıcak bakıyorum, sen çıktın artık hayatımdan geriye bakmıyorum…
Ne mutsuz bir hayat süreceğim sensiz, ne de kırgınlıklar içinde yaşayacağım çaresiz. Ben kendime yeterim, sen takıl bensiz.
Bugün sinir küpüyüm, öfkem dağlardan aşkın, zıvanadan çıkarıp, kızdırana kızgınım. Ar damarı çatlamış, pişkin ötesi pişkin, dilimdeki baklayı çözdürene kızgınım. Kirpikleri kaşlarda gezdirene kızgınım.
Biraz gözyaşı, biraz hüzün işte benim gerçek adım acılar, sen anlamazsın o kabiliyet kalmamış, hayata pembe gözlüklerle bakan serseri, uzak dur benden istemiyorum seni...
Dal rüzgârı affetse bile dal kırılmıştır bir kere.
Ayrılığın merhemi silip atmak canımdan, Allah’ım söküp alsın seni bu sol yanımdan. Kendi zarfında saklı bir veda mektubuyum, artık sana yasaklı aşkın masum kuluyum…
Öyle ağırım ki kendime, sen benden gittin gideli. Tenim küs olmuş tenime, sen benden gittin gideli. Öyle bıkmışım ki kendimden, kurudum düştüm dalımdan, sanki ruhum çıktı canımdan, sen benden gittin gideli…