İrşad,dünya ve ahiret saadeti için halkı hakk'a götürmektir. İşaret olunmak istenen şey mutlu olmak,hakk'a varmaktır.
Doğruyu yanlıştan,iyiyi kötüden ,güzeli çirkinden seçebilecek bir göz ve gönül isteriz.
Dini dar olmayınız. Dindâr olunuz.
Aşk,cenâb-ı hakk’ın sevdiği kullarına lûtfu,ihsanı;seçilmişlere hediyesidir.
İnsan olunca kul olunur. Kul ancak râbbini bilendir.
Aziz gençler eğer sevmesini, affetmesini, vermesini bilmiyorsanız sakın öğretmen olmayın. Sakın hiddetli, şiddetli, bağırgan olmayın, kendinizi öfkeye alıştırmayın. Önce allah'ı sevin, sonra allahın lütfedip insan ettiklerini sevin, vatanınızı, milletinizi, mesleğinizi, ailenizi ve birbirinizi, bu güzel vatanın çocuklarını sevin, sevmeyi sevin. Mevla'm bu âlemi sevgi yüzünden halk etti. Sizler de kendi dünyanızı bu gerçek, bu tek temele dayandırın. Sevmeyi bilin.
Allah ganî... Allah cömert... Allah gafur... Alllah rahimdir... Ne çok seviyor kullarını! mezraat'ül-âhire deyivermişler dünyâya... Ekin tarlası... Ahiret'in ekin tarlası yâni! hem, kendi talip olduğun imtihan sorusuna cevap vereceksin; hem de, cevap olan her bir davranışınla, orada, gideceğin ülkede nimetleneceksin! oh... Ne güzel! kazan, kazan harca, aklın varsa. İnsana, kendiciğini düşünmekten başka hiç bir iş kalmıyor! sâdece kendiciğini!
Sevgi insanı diri tutar,sıhhatli kılar,kötülüklerden korur,iyiliğe götürür. Zıddı;buğuz,kin,nefrettir. İkisi bir arada olmaz. Biri olmasa öteki yerini alır. Bunun yolu da islâmdır. Son ve en mükemmel dinin rahmet-en lil âlemin olma üstünlüğü,bahşettiği son peygamber ise bizim peygamberimizdir. Ve milletimiz bunu bilmiş. O'na lâyık olmak için de saygı ve sevgi de kusur etmemeğe gayret etmiştir. O yüzdendir ki milletimiz o ulu peygamberin ism-i şerifini her dem yâd etmek isterken hata etmek,kusur işlemek,incitmek korkusuyla mehmet demiş,muhammed diyememiştir.
Niye geldim bu âleme, demeli mi? evet!... İşte, o zaman hayat, bir mânâ kazanır; karşılaştığımız hâdiselerin de, bir sebebi olur... Kör tesadüfün elinde oyuncak olmaz; manâlı bir hayâtın, bir kaderin sahibi oluruz. Dünyâ daha bir güzelleşir... Hele, hâdiselerin birer soru, davranışlarımızın bir cevap olduğunu bilirsek... Hele... Hele allah'ın avucuna her ân bir şey koymayı, yâni o'nun rızasını kazanmayı iş edinebilirsek. Yaşamak ne kolay olurdu... Dünyâ ne güzel, insanlar ne mutlu! olurdu.
İnsan her zaman ve her yaşta bir şeyler öğrenmeli, aldığı her nefeste eksik ve kusurlarını tamir ederek, tamamlayarak yükselmelidir.