Sahi ölmek içindi her şey! Geçmişim, ellerimde tetiği geleceğime çevirmiş ‘neden' diyor sanki.
Talan edilmiş bugünlerimize, Tanrı'da lanet okuyor.
Özlem… herkese beklide.. yada hiç kimseye..
Arkasına sığınacak yaşı geçmiştik küçüklüğümüzün. Yıllar geçmişti oysa büyük adamlarımızın gözünde. Biz hep küçük..
Hatalarımız korkularımızdan, övünmelerimiz sahipsizlikten, yenilmelerimiz güvenmekten geçiyordu belki.
Oysa biz her daim yolun başındaydık. Hani dere tepe düz gidilen bir yolumuz olmamıştı, çorak engebeli arazilerimizin yanında.
Küçük kalan bir kalbimizdi sahipsiz yalnızlığımızdan belki de.
Sezen diyordu ya geçici diye. Yalandan diyordu ya.
İşte öyle bir şeyler işte. Gecenin bilmem kaçında ışıksız yaraların yatağında.