kestim attım ellerimi
kör bir bıçakla dün gece
tutuldu içimin karanlığı
güneş düştü
her şey zaten eskimişti
sen ben ve yalnızlığımız
doğradım sen adına ne varsa
soğanı ekmeği elmayı
ellerimi en sona bıraktım
acısı mayalı
tadı unutulmaz olsun diye
devirdim sonra masayı
kırdım şişeyi
yayıldı geceye rakı
demlendim acıyı
hiç ağlamadım ben
hep ellerim ağladı
kendim de dahil
herkese ihanet ettim
güneş düştü
bileklerim arıyor ellerini
hüzün mülteci
zaten eskiyendik biz
sen ben ve suskunluğumuz
ellerime mezar yaptırdım
karşısına meyhanenin
gel ziyaret et