İnsan “oldum” dedikçe; cümleleri kısalır, anlamları artar.
Başınıza gelen bir olayı anlatırken ; nasihat dinlemek için olduğu gibi. Akıl almak için başkasının başına gelmiş gibi anlatın.
Kendini tamamen kabul ettiğinde özgürlüğünün de tadına varacaksın.
Alışkanlıklarımızı bırakmaya çalıştıkça değişik hallerde yine hayatımıza geri döner.
Taşıdığım yükü , her yere götürüyorum kendimle, bir an silinseler aklımdan, hafifleyeceğim.
Bir şey öğrenmek için iki kişiye sorarım ; bir bilene. Bir de kendini bilene.
Kendisini yenemeyen, kazandığı zaferleri abartarak hayatını sürer.
Bilgini kendine sakla, ne yapabildiğini ortaya koy, asırlardır insanoğlu yapamayacağı şeyleri anlatmaktan bıkmadı mı ?