Suriye ve sovyetler birliği, israil'e karşı araplar'ı destekliyorlardı. Benim de dürziler'i korumak için o tarafta yer almak dışında seçeneğim yoktu.
Suriye ile koordine edilmeksizin lübnan'da güvenlik ve istikrarın sağlanabileceğinden söz edenler delidirler.
Osmanlı devrinde işler daha iyiydi. Şimdi daha karışık. Bu ulus devletler bir felaket.
Korkmayın. Her şeyden vazgeçerim, laiklikten asla. Lübnan'da din devleti kurmak isteyenlerin önce benim cesedimi çiğnemeleri gerekir. Yetmez; lübnan dağları'nda tarih boyunca kimsenin zaptedemediği kalelerimize de saldırmaları gerekir. O zaman ne yapacağı.
Hizbullah'ın savaşçıları lübnan topraklarını israil ordusuna karşı savunmada ve israil ordusunu geri püskürtmede başarıyla savaştı, ancak sorulması gereken soru neden yana olduklarıdır: güçlü merkezi bir yönetime sahip bir lübnan mı istiyorlar, yoksa başk.
Hizbullah'ı göz ardı etmek olanaksız. Çok önemli bir güç... Diyalog kurulacak hizbullah'la.
Evet, kan döktüm ama başka çarem yoktu. Dürziler'i faşist hıristiyanlar'a karşı korumak zorundaydım.
Evet, berlin duvarı yıkıldı. Demokrasi ayaklanması uç verdi. Ama bunu sadece ırak savaşına bağlamak olmaz. Sekiz buçuk milyon ıraklının 30 ocak'ta sandık başı yapması, oy vermesi ve bunun televizyon ekranlarından bütün arap dünyasına yayılması elbette etk.
Bu kolay. Ben onu düşünmüyorum. Onlar gelecekse, zaten gelecektir.