Söz Arama

Vladimir Mayakovski

Hayatın en hüzünlü anı, mevsimine kapıldığın kişinin bahçesinde açabilecek bir çiçek olmadığını anladığın andır.

Sıran geldi! deseler günün birinde savaşa itseler beni,vurulsam; kan değil adın fışkırır yırtık dudaklarımdan.