Gecenin sırrını bilmesem
doğarken tapınırdım dolunaya
İnsan düşünü gerçek kanatır
sorgusuz baksam Afrika'ya
büyülü renklerle süslenir ülkem
Sokağa bırakılan rüzgâr ve kül
aramızda büyüyen yangını anlatır
Kanayan yarada açan gül
silinmez utançtır dünyaya
insan başlattı insanla biter çilem
En yalın halimle karşındayım
oldukça benimsedim mevsimi
Kırık resimleri silmesem
sevinçle karşılayamazdım her iklimi
Gökyüzü telaşıyla bakışındayım
çocuklar paylaşıyor sevgimi
Yalnızlığın tanımını bilmesem
ölümden beklerdim dostluğu
Pervane yanışındayım
zenginliğim bir avuç su