Beyaz gömleğe bürünmüş alametiyle sabah
tüfek ölüleri üstünde dolaşır dışarda
O antik acıların kuşattığı sokaklarda
tutanaksız günlerde onca insan vurulur ah!
Mecnun'un yolunda bitirilmiş yılgın hayatlar
yakılmış kitapların sözüyle ölümü seçer
Çatırdar kemikleri dağların o Ferhat geçer
nehirlere vermez sevdasını kavgalar açar
Akar tekkelerin temelinde Yunus ırmağı
ol Tabduk Emre'yi şah eder kendi kal gönlüne
Küser Pir Sultan Abdal'ın yaralı dost gülüne
şimdi her isyancı bir kırgın güvercin şafağı
Ölümle susturulmuş şehirlerin kapısında
Hamlet sayrılı savaş kışkırtıcısıdır şimdi
Şimdi gülerken bir güzel görürüm Bedrettin'i
göğsünü güneşe açmış ol Serez çarşısında