Mutluluk içten gelen bir duygu. Dışarıdan etkilerle alevlenir ama, daim değil geçicidir.
Mutsuzken kendimi bayramlarda torun yolu gözleyen, ihtiyarlar gibi hissediyorum. Gelmiyorlar, ölürüm zannediyorum ölmüyorum.
İlk önce kendini mutlu etmeyi başar, daha sonra başkalarını mutlu etmeye çalışırsın.
Mutlu olacağımız o imkansız hedefi belirleyip, oraya kadar mutsuz yürüyüp ömür bitiriyoruz işte!
Mutsuzum, çünkü herkes gibi sahte değilim ve kimse gibi rol yapmadım. Mutsuzum, çünkü sevmediğim birine ‘aşkım’ deyip sarılmadım.
Mutsuzluk neyse önemli değilde, umutsuzluk var ya he işte o çok pis bir şey. Bir kere kapıldın mı bir daha zor kurtuluyorsun. Uzak dur ondan.
Aşırı umutsuzluk, düşünce ve korkuyu ortadan kaldırır.
Felsefe, siyaset, şiir ve sanat dallarında ilerleme kaydetmiş insanların hepsinin hüzne eğilimi vardır .
Umutsuzluğa kapılmak doğru değildir. Kaybetmenin ilk basamağı umutsuzluğa düşmektir.
Dünyadaki mutsuzlukların yarısı gerçekleri saklamaktan ve yalan söylemekten kaynaklanır.