Dert mevsimi geçer, neşe vakti de gelir.
Ne kadar bilmese de halk hüner sahibini tanır.
Eğer sermâye-i ömrümde kârım varsa sendendir.
Efendimsin cihanda itibarım varsa sendendir. Miyanı aşıkanda iştiharım varsa sendendir.
Yüzbin cefâ etsen vazgeçmem, bir kere sevdim seni. Kazâ ve kader kalemi alnıma böyle yazmış; seni sevdim bir kere. Dokuz gök döndükçe bu sözden dönmem: sevdim seni; yer ve gök aşkıma şâhid olsun.
Kendine iyi bak çünkü alemin özüsün sen. Varlıkların gözbebeği olan insanoğlusun sen.
Şöyle böyle bir söz zannetme. Söyleyebiliyorsan gel sen de böyle bir söz söyle.
Can hasret kadehini içer oldu, göz ayrılık cevherlerini (gözyaşlarını) satar oldu.
Korkutmaya çalışma, yersizdir. Benim vuslat dediğim eceldir.
Bilmem o efsane ne büyü idi, cana cehennem haberini getirdi.