Aynalarla uğraşırken ruhumun görünen yarısı,
Karşı kapıda bavulum derlendi.
Bir yolculuğa çıkacağımı o vakit anladım.
Erik içinde üşüyen bir çekirdek gibi
Kalakaldım orta yerinde
Olgunlaşmış düşlerin.
Boynumun çukurunda
Gözlerimden akamayan yaşlar boğuluyor.
Can çekişirken
Canımı yakıyor göz damlalarım.
Senin sözlerin , içimde diken.
Ben daha kendi yaramı oturup dikemezken,
Batıyorum çıkıyorum
Dikine dikine çıktığım yokuş çamurlarında,
Sen yürümeyi bile bilmezken.
Sabahın körü olur elbet.
Gecenin körü yok,
Büsbütün kör, gecenin her vakti.
Ben tam o vakitte
Lehimliyorum hayatı , kendime.
Ve seninle bir evde uyuma hayali,
Şimdilik doyuruyor beni.